towarzyski

towarzyski
towarzyski {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ib, towarzyskiscy {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'lubiący kontakty z innymi osobami, czerpiący przyjemność z przebywania w większym gronie ludzi; gościnny, przystępny, łatwo nawiązujący kontakt': {{/stl_7}}{{stl_10}}Towarzyska natura. Być człowiekiem towarzyskim, nie odludkiem. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odnoszący się do kontaktów między znajomymi, wspólnego spędzania czasu; także: ustalony zwyczajowym sposobem zachowywania się w towarzystwie; obowiązujący': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ogłada towarzyska. Rozmowa towarzyska. Formy towarzyskie. Przyjęcie, spotkanie towarzyskie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'należący do towarzystwa – grupy osób stanowiących elitę, utrzymujących stosunki tylko w swoim gronie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Elita, śmietanka towarzyska.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}agencja towarzyska {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • towarzyski — towarzyskiscy 1. «lubiący przebywać w towarzystwie innych osób, obcować z ludźmi; nie lubiący samotności» Towarzyski człowiek. Towarzyska natura. 2. «dotyczący kontaktów między znajomymi, związany z kręgiem osób, z którymi się przebywa na terenie …   Słownik języka polskiego

  • towarzyski — Talenty towarzyskie zob. talent …   Słownik frazeologiczny

  • Островский Антон Ян — (граф Ostrowski, 1782 1845) польский писатель; служил по гражданскому ведомству в Царстве Польском; после 1830 г. жил за границей. Его исследования: Pomysły о potrzebie reformy towarzyski éj w ogo ł no śći (Париж, 1834), Ź ywot Tomasza… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Павелек — Павелек, Мариуш Мариуш Павелек …   Википедия

  • Павелек, Мариуш — Мариуш Павелек …   Википедия

  • Сангушко, Барбара — Барбара Сангушко польск. Barbara Urszula Sanguszkowa …   Википедия

  • afront — m IV, D. u, Ms. afrontncie; lm M. y «obraźliwe, lekceważące zachowanie się wobec kogoś; postępek mający na celu uchybienie, ubliżenie komuś; zniewaga» Afront towarzyski. Robić komuś afronty. Ścierpieć, znieść afront. Afront kogoś spotkał. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • brat — m IV, DB. a, C. u, Ms. bracie; lm M. bracia, DB. braci, N. braćmi 1. «każdy z synów mających wspólnych rodziców w stosunku do drugiego syna lub córki» Starszy, młodszy brat. Rodzony brat. ∆ Brat przyrodni «syn tego samego ojca i innej matki lub… …   Słownik języka polskiego

  • brydż — m II, DB. a, blm «gra w karty, w której uczestniczą cztery osoby grające przeciw sobie parami; składa się z licytacji i rozgrywki, rozgrywana jest talią z 52 kart» Grać w brydża. Partner do brydża. Brydż sportowy. Brydż towarzyski. ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

  • carioca — [wym. karioka] ż III, CMs. cariocaoce; lm D. cariocaoc «taniec towarzyski, południowoamerykańska odmiana fokstrota o charakterystycznym synkopowanym rytmie; muzyka do tego tańca» Grać, tańczyć cariocę. ‹port.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”